Actueel (22-3-2021)
Deze sympathieke combinatie bestaat nu 3 jaar, maar ieder afzonderlijk heeft al heel lang duiven. V/d Brink al vanaf zijn 22e jaar en J v/d Peppel vanaf 1992. Dat het klikt is wel duidelijk want ze rijgen de kampioenschappen aaneen. In 2018 en 2019 waren zij al kampioen jonge duiven in de BWRC.
In 2020 werden zij geen kampioen maar hadden toch een heel goed seizoen met diverse kopprijzen waaronder de attractie prijzen in de BWRC. Compagnon J van de Peppel vliegt ook nog zelfstandig vanuit Wageningen, maar zij volgen elkaar van beide locaties op de voet.
De basis van de duiven in Ede komt van H. Pol die jammer genoeg is gestopt. Zijn duiven hebben als basis een Schaerlaeckens achtergrond. Henk Pol boekte hier al veel successen mee. De beste kweekduivin van de combinatie is een Staf Theeuwes duif. Verder speelt ook de aangeschafte Che lijn van de familie Eijerkamp een grote rol. Toch blijven zij op zoek naar steeds beter en zo kwam er ook een duif van Marcel Sangers en Henri van Doorn de kweekstal versterken.
Hun uitdaging is uiteindelijk de eendaagse fond, bij de kampioenschappen klasseren in de top of een 1e nationaal winnen is de uitdaging. In 2020 vlogen zij op de laatste een daagse fondvlucht al een 10e teletekst. Zij wonnen dit jaar als diverse kampioenschappen waaronder duifkampioen van de dagfond in vlieggebied -ZW van afd. 8.
Zij werden verder Vitesse 3e aangewezen, midfond 7e aangewezen, eendaagse fond 1e aan en onaangewezen en generaal snelheid 3e aan en onaangewezen. Ik ben ongetwijfeld iets vergeten maar vond dit al een heel mooie prestatie lijst. V/d Brink gaf aan blij te zijn met zijn vereniging waarin hij ook een bestuur rol vervult en meldde dat zij in de persoon van Henk Ouderdorp een hele goede voorzitter hebben.
Beide liefhebbers gaven aan heel tevreden te zijn met de BWRC en dat we vooral de dames niet moesten vergeten. Ik vond het mooi om te zien hoe beide liefhebbers samen hun sport op een mooie manier samen beleven en daarbij ook anderen niet vergeten. Gezien hun ambities hebben zij zeker niet voor de laatste keer op het podium gestaan.
Willem startte in 1973 samen met zijn pleegvader met duiven. Hij moest altijd mee op vakantie, maar daar had hij geen zin meer in en omdat hij dan de duiven verzorgde hoefde hij niet mee. Zijn vader was bevriend met Ben Koenders uit Nijmegen die hem het vak van duivencoach leerde.
Willem speelde als jonge liefhebber al snel beter dan zijn vader. Hij speelde de programma vluchten maar draaide ook regelmatig vroeg op de fondvluchten. Zo speelde hij met 1 duif mee een 1e in de afd van Barcelona en dat was de 30e internationaal. Ook op nationaal Pau speelde hij de 20e nationaal. Hij speelde inmiddels bij PV Ons Genoegen in Arnhem en won diverse malen een generaal kampioenschap.
In 1990 begon hij vanuit Velp te spelen en ook hier liet hij in de kring IJssel zien dat hij van wanten wist. Inmiddels had hij assistentie van zijn echtgenote Gerda die hem zoveel mogelijk bijstond in de verzorging. Willem had een hele drukke baan in Wijchen en dat deed hem besluiten naar de fond over te stappen.
Willem is een hele secure liefhebber die weinig aan het toeval overlaat. Zijn accommodatie ziet er top uit, inmiddels heeft hij al een paar mooie kopprijzen op de fond verdiend. Maar zijn basis van ervaren duiven is nog te smal. Hij heeft heel veel last van de havik en dat maakt het moeilijk om voldoende goed afgerichte jongen over te houden.
De basis van zijn overnacht duiven bestaat uit duiven van Andre Driessen en zoon, Erik Bos, en wijlen comb. Besselink. Naast de overnacht heeft hij nu ook duiven voor de eendaagse fond aangeschaft bij sterk spelende liefhebbers. Zijn doel is verder te bouwen aan een echte stam. Dit kost even tijd maar gezien zijn gedrevenheid ben ik ervan overtuigd dat hij ook op de fond hoge ogen gaat gooien.
Bas Jansen is geen onbekende in de BWRC, maar dat geldt ook voor zijn positie in de fondclub van de GOU en de Marathon Noord. Hij is geen liefhebber die met een grote mond overal vooraan staat. Toch moet hij geen onbekende in de BWRC zijn, ieder jaar staat hij wel op het podium.
In plaats overal rond te toeteren steekt hij zijn energie liever in het versterken van zijn hok en de voorbereiding op de wedstrijden. Ook in 2020 heeft hij weer geweldig gepresteerd ondanks het verlies van 2 topduiven in het seizoen waarvan eentje vanaf 30 km. Dit was zijn Farida die al 5 kopprijzen op haar naam had staan.
De basis van zijn duiven komt van topliefhebbers, zoals Jelle Jellema, gebroeders Limburg, Vader en zoon Eijerkamp en last but not least Arjan Beens. Dit jaar won Bas o.a. de Herman van de Velden prijs door een 8e prijs op Barcelona (2e getekende) bij Marathon Noord met zijn Sylvano en een 28e prijs op St Vincent (1e getekende) met zijn jammerlijk verongelukte Farida.
Over de verzorging van zijn duiven valt niet zoveel te zeggen omdat dit nauwelijks afwijkt van een goede verzorging zoals die door veel fondspelers wordt gehanteerd. Hij bezit een paar goede hokken maar de kracht van Bas ligt met name in de binding met zijn duiven, een zorgvuldige voorbereiding.
Hij richt ze graag vaak af en probeert altijd iets bij te leren van sterke spelers. Hij luistert meer dan dat hij praat. En hij ziet misschien net iets meer dan de gemiddelde liefhebber. Ondanks het verlies van een paar topduiven ben ik er zeker van dat hij ook in 2021 weer van zich zal doen spreken. Hier durf ik wel een weddenschap op af te sluiten.
Bernd Bonnier